ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Αν έχετε χρόνο και μπορείτε να αφιερώσετε μια μέρα, τότε αξίζει να κάνετε "μαζί μου" μια υπέροχη βόλτα στην Παλια πόλη και να δείτε πολλά μνημεια και αξιοθέατα.

Πρώτα πίνουμε τον πρωινο καφε μας στο καφενειο  μεσα γιατι εχει λιγη ψυχρα τον χειμωνα, εξω αν ειναι ανοιξη ή καλοκαιρι, και αν κανετε κεφι για ναργιλε, παντα ειναι ετοιμος!

Φευγουμε απο το καφενειο με πορεια αριστερη στην οδο Yeniceriler, απεναντι απο την Στηλη του Κων/νου στριβουμε δεξια στην οδό Peykhane, περνάμε μπροστα απο τον ταφο του Fuad Pasha και κατευθυνόμαστε προς στο ιστορικο Sultanahmet.

Φτανουμε στο πολυδιαφημιζομενο Sultanahmet camii (Μπλε Τζαμι),
διασχίζουμε τον αρχαιο Ιπποδρομο,


                                                                             

προσπερνάμε την Γερμανικη κρηνη στο νοτιο ακρο του Ιπποδρομου,

ακολουθεί δεξια το Χαμαμ της Σουλτανας Hurrem νομιμης συζυγου του Σουλεϊμαν του Μεγαλοπρεπους. Λεγεται οτι υπηρχε υπογειο τουνελ που συνέδεε την Αγια Σοφια με το χαμαμ, με προφαση οτι πηγαινει στο τοτε τεμενος να προσευχηθει περνουσε στο χαμαμ οπου την περιμενε ο εραστης της ο αρχιτεκτονας Μιμαρ Σιναν!

Στην συνέχεια αντικρύζουμε την κρηνη του σουλτανου Ahmed III, μπροστα απο την Imperial Gate του Τοπ Καπι Saray.

Αφου περασουμε μπροστα απο την Αγια Σοφια, ο κοσμος εχει ηδη σχηματισει τις καθημερινες ουρες της υπομονης, 

σε καμιά διακοσαριά μέτρα πιο πέρα (αριστερα της Αγιας Σοφιας) στην οδο Yerebatan θα βρούμε την Βασιλικη Δεξαμενη ή Basilica Cistern ή Yerebatan Saray. Ειναι μια υπογεια δεξαμενη χωρητικοτητας 80.000 κυβικών, χτισμενη απο τον Ιουστινιανο Α', η οποια τροφοδοτουσε με νερο το Μεγαλο Παλατι και αργοτερα μετα την αλωση το Τοπ-Καπι (είσοδος, δυστυχώς, 10 L!). Εαν κατεβειτε τα 55 σκαλοπατια το καλοκαιρι, θα απολαυσετε την δροσια που θα υπαρχει κατω. Εαν ομως κατεβειτε χειμωνα, ντυθειτε γερά. Το τσιγαρο απαγορευεται.

Αφηνουμε την Βασιλικη Δεξαμενη και διασχίζουμε τα γραφικα στενα του Sultanahmet με τα ομρφα σπιτια (αναμεσα της Αγια Σοφιάς και των Τειχων του Topkapi),

διασχιζουμε την συνοικια  Sirkeci ακολουθωντας τις γραμμες του τραμ

Εδω τελειωνει η 1η διαδρομη της βολτας μας

(Χαρτης 1).

Χαρτης 1.

και μπαινουμε στη συνοικια Eminonu απο τον δρομο Buyuk Postane ο οποιος ειναι απεναντι απο τον Σιδ.Σταθ.Sirkeci και δευτερος αριστερα στην σειρα. Περναμε μπροστα απο το Μεγαλο Ταχυδρομειο που είναι μια πανεμορφη νεοκλασσικη κατασκευη, η οποια καταλαμβανει μια εκταση 3.200 τ.μ. Η οικοδόμησή του άρχισε το 1905 και τελειωσε το 1909.

Στριβουμε δεξια και στη γωνια θα δουμε τον ταφο του Σουλτανου Abdulhamid I ο οποίος ήταν ο 27ος σουλτανος της οθωμανικης αυτοκρατοριας και εζησε απο το 1725-1789.Ηταν ο πιο ευγενικος σουλτανος και οι Τουρκοι τον αποκαλουν Άγιο.

Μια μικρη επισκεψη στο εσωτερικο και παμε για την πλατεια που ειναι μπροστα στοYeni cami και την Αιγυπτιακη αγορα.

Πορεια αριστερη και στο πρωτο δρομο στριβουμε αριστερα, στο τελος του δρομου και απεναντι μας

 βλέπουμε το κτίριο της Deutsche Orient Bank. Πρόκειται για ένα ομορφο κτιριο, οπου γυριστηκαν και καποιες σκηνες στην τελευταια ταινια του James Bond, "Skyfall". Συνεχιζουμε πορεια δεξια, στον πρωτο δρομο στριβουμε δεξια και στην διασταυρωση στριβουμε αριστερα. Συνεχιζουμε ευθεια και

ειμαστε, πλεον, στην πλατεια μπροστα απο την Aιγυπτιακη αγορα, το κεντρικοτερο σημειο του Eminonu οπου κυκλοφορουν χιλιαδες ανθρωποι καθημερινα, ειτε για αγορες στην Αγορα μπαχαρικων ή στις αγορες του Tahtakale και Mercan.

Το στομαχι διαμαρτυρεται! Μια σταση για λιγη ξεκουραση και ενα σαντουιτσακι με κοκορετσι επιβάλλεται. Το κοκορετσι τους δεν ειναι το ιδιο με το δικο μας. Έχει μονο εντερα και καθολου εντόσθια (απαγορευονται απο την θρησκεια τους). Οταν το σερβιρουν, δε,  το ψιλοκοβουν σαν τον κιμα και οχι σε φετες οπως ξερουμε (7-8 L).

Μέσω της Γεφυρας του Γαλατα περναμε στη συνοικια Karakoy και ακολουθουμε τις γραμμες του τραμ.

Φτάνουμε μετά από λίγο στην κρηνη Tophane, μια από τις μεγαλύτερες της Πόλης. Χτιστηκε επι σουλτανου Μahmud A' το 1732. Πριν φτασουμε στην κρηνη θα δουμε το θαυμασιο Kilic Ali Pasa camii. Γυριζουμε πισω και πριν την Γεφυρα του Γαλατα στριβουμε δεξια στην οδο Tersane, ολο ευθεια και διπλα στην Γεφυρα Ataturk, συνανταμε άλλη μια μεγάλη κρήνη

την κρηνη της Saliha Sultan που είναι ίσως η ομορφότερη της Κωνσταντινούπολης (αν πλησιάσεις υπάρχουν θαυμάσια σκαλίσματα), διπλα στην κρηνη θα δουμε το ομορφο Azapkapi camii.

Διασχιζoυμε την γεφυρα Ataturk. Aριστερα μας η γεφυρα του metro.

Εδω τελειωνει η 2η διαδρομη της βολτας μας

(Χαρτης 2).

Χαρτης 2.

Μολις περασουμε την γεφυρα βρισκομαστε εξω απο τα Τειχη του Κερατιου. Κατεύθυνση δεξιά δίπλα στον Kερατιο.

Προχωράμε καποια αποσταση και στα αριστερά μας βλέπουμε την πυλη Cibalikapi των Τειχων του Κερατιου

Διακόσια μέτρα πιο κάτω βρίσκουμε την πυλη Ayakapi,

ακριβώς δίπλα στην πύλη αυτή μπορούμε να κανουμε μια σταση σε μια υπεροχη καφετερια με τρεις οροφους, το Nev-i cafe.

Η θεα του Κερατιου απο τον τριτο οροφο ειναι καταπληκτικη. Κανει και πολυ ωραιο τουρκικο καφε αλλά τσιγάρο... γιοκ!

Λίγο παρακάτω και αριστερα μεσα απο την οδο Yildirim, βρίσκουμε το Οικουμενικο Πατριαρχειο της Ορθοδοξης Ανατολικης Εκκλησιας. Απο το 1600 ο  ναος του Αγ. Γεωργιου ειναι ο πατριαρχικος ναος. Μπορούμε να ανάψουμε ένα κερί. Χιλιαδες Ορθοδοξων πιστων συρρεουν στο Πατριαρχειο όλο τον χρόνο. Μετά το προσκύνημα στον αϊ-Γιώργη μια βολτα στο Φαναρι ειναι απαραίτητη.

Εδω ζουσαν ολοι εκεινοι που κινουσαν το εμποριο, την κρατικη μηχανη, τις τραπεζες της οθωμανικής αυτοκρατοριας οι ''περίφημοι'' Φαναριωτες!

Πολυτελεια και αφθονο χρημα σε ολο το Φαναρι. Ήταν μια απλησιαστη περιοχη για την μεγαλη  μαζα των Τουρκων και των Ελλήνων, τοτε εκεινα τα χρονια! Τωρα; Τωρα εγκαταλειψη, φτώχεια και μαρασμος ολης της περιοχης. Πιθανοτατα βασει σχεδιου! Ολοι οι εσωτερικοι μεταναστες εισβαλουν στα εγκαταλειμμένα σπιτια και τα κατοικουν με την ανοχη του κρατους.

Και οι παλιοι Τουρκοι κατοικοι της περιοχης, αναγκαζονται να φυγουν αγανακτισμενοι και κουρασμενοι απο τον καθημερινο αγωνα εναντια στον νεο τροπο ζωης που εφεραν οι ''ξενοι''. 'Έφυγαν οι Ελληνες γειτονες μας και μας κουβαληθηκαν οι χωριατες'' λένε σχετικά.

Ανεβαίνουμε στην πλαγιά του λόφου, πάνω από το Πατριαρχείο και συναντάμε την "Μεγαλη του Γενους Σχολη". Ιδρυθηκε μετα την αλωση απο τον Γεννάδιο Σχολάριο. Απο το 1454 λειτουργει χωρις καμια διακοπη. Εδω φοιτησαν παιδια φαναριωτικων οικογενειών, πληθος πατριαρχων, αξιωματουχοι της κυβερνησης (ακομη και Τουρκοι). Σημερα λειτουργει ως σχολειο δευτεροβαθμιας εκπαιδευσης. Αφηνουμε θλιμμενοι το Φαναρι.

Επιστρεφουμε στην λεωφορο και πορεια αριστερη, σε κοντινη αποσταση και δεξιά μας συνανταμε την Βουλγαρική Ορθοδοξη εκκλησια του Αγ.Στεφανου. Αυτη η εκκλησια εχει κατι μοναδικο, ο εξωτερικος τοιχος της ειναι εξ' ολοκληρου απο σιδηρο.

Συνεχιζουμε ευθεια μεχρι να συναντησουμε στα αριστερα μας τα Χερσαια τειχη. Πορεια αριστερη βαδιζουμε διπλα στα τειχη, φτανουμε μπροστα στα ερειπια (κανουν εργασιες) του παλατιου του Κων/νου Πορφυρογεννητου. To παλατι χτιστηκε τον 13ο αιωνα και βρίσκεται δίπλα στο παλάτι των Βλαχερνών. Ονομαστηκε ετσι προς τιμήν του Κων/νου Παλαιολογου που ηταν Πορφυρογεννητος (δηλαδη γεννηθηκε στην αιθουσα της πορφύρας, όπου γεννιόταν τα παιδιά των εν ενεργεία αυτοκρατόρων).

Πολλοι θεωρουν ότι το παλατι αποτελεί μερος του παλατιου των Βλαχερνων.

Εδώ, σ΄αυτό το πάρκινγκ, πριν γινουν οι προσχωσεις, ηταν η περίφημη κερκοπορτα, από την οποία, σύμφωνα με τον θρύλο (η πραγματικότητα είναι διαφορετική) μπήκαν οι Τούρκοι και άρχισε η Άλωση της Πόλης. Αφηνουμε το παλατι συνεχιζουμε και στον επομενο μεγαλο κομβο της πυλης Ανδριανουπολης μπαινουμε στην παλια Πολη.

Εδω τελειωνει η 3η διαδρομη της βολτας μας

(Χαρτης 3).

Χαρτης 3.

Ειμαστε μακρυα απο το ιστορικο κεντρο και ενα ταξι μας πηγαινει στο υδραγωγειο του Ουάλεντος που βρίσκεται κοντά στην μονή Παντοκράτορα. Η κατασκευη του αρχισε επι Μεγάλου Κων/νου και τελειωσε επι αυτοκρατορος Ουάλη. Ειχε μηκος πανω απο 1.000μ. απο τα οποια σημερα σωζονται περιπου τα 800μ. Το υψος του ειναι 27μ. Απο εδω συνεχιζουμε με τα ποδια, βλεπουμε το θαυμασιο Sehzade camii και λιγο παρα κατω πισω απο την πλατεια και αριστερα μας την Βυζαντινη εκκλησια Μονη Θεοτοκου Κυριωτισσας.                                    

Συνεχιζουμε ευθεια και μπαινουμε στην τεραστια πλατεια του Beyazit camii. Στην πλατεια του τεμενους καθομαστε να πιουμε λιγο νερο την ωρα που μερικοι μερακληδες βγαζουν τον καημο τους. Απο την οδο Basim Omer Pasa (αριστερα του αυλογυρου του Πανεπιστημιου), ξεκιναμε να παμε στο ωραιοτερο τεμνος της Κων/πολης, αποψη δικη μου και πολλων αλλων, τεμενος του Σουλεϊμαν του Μεγαλοπρεπούς.

Αφου το επισκεφθειτε περπαταμε τον πεζοδρομο με πορεια δεξια, στο τελος του στριβουμε δεξια. Προσοχή, μην κάνετε το λάθος να καθήσετε ουτε για καφε στα μαγαζιά απέναντι του τζαμιού είναι τουριστικές παγίδες. Αφου στριψουμε δεξια και βαδισουμε μεχρι το τελος του πεζοδρομου

εκεί δεξια μας εξω απο το τείχος που περιβάλλει το τέμενος, βρίσκεται ο ταφος του αρχιτεκτονα Mimar Sinan. Ο Sinan ηταν γενιτσαρος Ελληνικης καταγωγης και το ονομα του ηταν Ιωσηφ. Σπουδασε στο παλατι υπο την προστασια του Μεγαλου Βεζυρη Ιμπραημ Παργαλη (επισης Ελληνας).

Ο Sinan υπηρξε ο μεγαλυτερος αρχιτεκτονας της Οθωμανικής Αυτοκρατοριας. Τα εργα του αμετρητα. Εχτισε τεμενη μικρα και μεγαλα, σχολεια, δημοσια λουτρα, πανδοχεια, μαυσωλεια, γεφυρες, νοσοκομεια, υδραγωγεια, κ.α. Οι μεγαλες του ομως καινοτομιες φανηκαν στο χτισιμο των τεμενων. Ο ιδιος ελεγε: "Το τεμενος του Sehzade (διαδοχου) το εχτισα σαν βοηθος, το τεμενος του Σουλειμαν σαν εργατης και το τεμενος του Selim (στην Ανδριανουπολη) σαν μαστορας". Κορυφαια δημιουργια του συμφωνα με σπουδαιους μελετητες ειναι αυτό το τεμενος, όπου και θάφτηκε. Φευγουμε απο τον Sinan και κατηφοριζουμε προς τον Κερατιο.

Απο εδω αρχιζει η καθοδος, οποιο δρομακι και να παρουμε στο τελος της καθοδου θα βρεθουμε στον Κερατειο, διασχιζουμε φτωχογειτονιες οι οποιες αποτελουν το συνολο των περιοχων της παλιας Πολης. Γειτονιες που δεν θα δει εκεινο το ειδος τουριστα (πλειοψηφια), που ερχεται στην Κων/πολη για να θαυμασει τα μνημεια, να κανει τις αγορες του, να κανει τις βολτες του στο Ταξιμ και να διασκεδασει στα μπαρ του Beyoglu. Και καλα κανει!

Γιατι οταν οι μερες της εκδρομης ειναι μετρημενες, θελει να τις περασει οπως τις προγραμματισε, οπως νομιζει οτι θα περασει καλυτερα. Υπαρχουν ομως και οι τρελαμενοι με την Κων/πολη που θελουν να δουν ολη τη ζωη της παλιας Πολης, να μυρισουν ολες τις γειτονιες, να γευτουν την γλυκα της αλλα και την πικρα της.

Να πανε στις απομακρυσμενες γειτονιες όπου ακομη τα απογευματα της ανοιξης και του καλοκαιριου, οι ηλικιωμενες γυναικες με τις βρακες και τις μαντιλες καθονται στα καρεκλακια τους, μπροστα στα σπιτια τους και κουτσομπολευουν με την διπλανη ή την απεναντι γειτόνισσα. Εκει που τα κοριτσακια καθονται στα σκαλοπατια των σπιτιων , φτιαχνοντας η μια τα μαλλια της αλλης, βαφοντας τα χειλια τους με τις μπογιες του σχολειου. Και τα αγορια ως συνηθως κλωτσουν μια μπαλα και μολις δουνε καποιον ξενο με φωτογραφικη μηχανη τον περικυκλωνουν τσιριζοντας ολα μαζι για να τα βγαλει μια φωτογραφια.
Να καθησουν στο καπηλειό μαζι με Τουρκους, να πιουνε κανενα ρακι και να φανε κανενα κεμπαπ με την απαραιτητη συνοδεια της καυτερης πιπεριας. Ο ενας δεν γνωριζει την γλωσσα του αλλου αλλα σιγουρα θα συνεννοηθουν.
Αυτη ειναι η παλια Πολη, αυτη την Πολη λατρευω, εκτός φυσικα απο τα θαυμασια μνημεια της.

Στο τελος της καθοδου φτανουμε στον Κερατιο, πινουμε εναν χυμο απο τον πλανοδιο πωλητη (1L μακρυα απο το κεντρο αυτη ειναι η τιμη), εναν πολυ ευγενικο και περιποιημενο νεαρο. Πορεια δεξια και πλησιαζουμε την Γεφυρα του Γαλατα.
Καπου εδω τελειωνει η βολτα μας. Ηταν σιγουρα κουραστικη αλλα νομιζω αξιζε τον κοπο.

Γνωρισαμε καποια μερη,περα απο αυτα που αναφερω και περιγραφω  αναλυτικα. Θα το πω για χιλιοστη φορα και ας γινομαι κουραστικος.

Η Πολη θελει πολυ περπατημα για να την δεις, να την νιωσεις, να την καταλαβεις αλλα και να την ευχαριστηθεις.

Εδω τελειωνει η 4η διαδρομη της βολτας μας

(Χαρτης 4).

Χαρτης 4.