Μια πόλη γεμάτη βυζαντινά μνημεία, αγορές, τεμένη, χάνια, μουσεία και, βεβαίως, χρώματα, γεύσεις και ένα ατελείωτο μωσαϊκό ανθρώπων

''KONYALI'' LOKANTASI

Ενα εστιατοριο self service στη παλια πολη και στη περιοχη Sirkeci.
Βρισκεται απεναντι απο τον Σιδηρ.Σταθμο Sirkeci και απεναντι απο την σταση Sirkeci του τραμ.
Ειναι σε πολυ κεντρικο σημειο και ειχα περασει απο μπροστα του παρα πολλες φορες χωρις ομως να μπω μεσα, λες και κατι με τραβουσε ωστε να μη δοκιμασω το φαγητο του.
Την τελευταια φορα που πηγαμε, Φεβρουαριος 2019, αποφασισαμε εγω και η φιλη μου ενα μεσημερι να παμε να φαμε.




Μπαινουμε στο καταστημα στις 1 το μεσημερι και δεν υπαρχει ουτε ενας πελατης να προσπαθει να αποφασισει τι θα φαει μπροστα στη βιτρινα των φαγητων, ενω τετοια ωρα σε αλλα φαγαδικα που εχω παει υπαρχει ουρά απο Τουρκους πελατες. Κοιταζω και εγω στη βιτρινα για να διαλεξω και βλεπω οτι η ποικιλια των φαγητων ειναι πολυ μικρη για ενα τετοιο ειδους καταστημα, ενω σε αλλα εστιατορια οπου οι Τουρκοι τρωνε τα μεσημερια, τα λαδερα κυριαρχουν σε μεγαλη ποικιλια, οι σουπες, τα μαγειρεμενα κρεατικα, οι σαλατες κ.λπ. Αρχιζουν να με ζωνουν τα φιδια. Κοιταζω πανω απο τη βιτρινα των φαγητων για να δω τον καταλογο των φαγητων και τις τιμες τους και βλεπω ονομασιες φαγητων χωρις τιμες.
Ημουν σε διλημμα, να φυγουμε ή να καθησουμε? Τελικα μειναμε σκεπτομενος οτι ενα τυπικο φαγαδικο self service ειναι, τι μπορουμε να παθουμε.
Απο την μικρη ποικιλια που υπηρχε πηραμε:
1 μεριδα πιλαφι
1 μεριδα πλιγουρι
1 μεριδα κοτοπουλο (σε κομματακια)
1 μεριδα γυρο με πατατες τηγανιτες.
2 Coca
Περνουμε τους δισκους μας και παμε στο ταμειο. Ο ταμιας ειχε ηδη καταλαβει οτι ειμαστε ξενοι τουριστες. Χτυπαει τα ποσα σε μια αριθμομηχανη και μου δειχνει το ποσον, 103 λιρες, μου επεσε κεραυνος. Ξανακοιταζω μηπως και δεν ειδα καλα, αλλα και η φιλη μου μού λεει οτι ποσον ειναι αυτο που ειδα.
Εγινε στο μαγαζι το ''ελα να δεις'', μου ανεβηκε το αιμα στο κεφαλι. Ρωταω τον ταμια τι χρεωσε για καθε πιατο και μου λεει οτι, 10 λιρες το πιλαφι και 10 το πλιγουρι, 35 λιρες το κοτοπουλο, εκει τον σταματησα.
Πως ειναι δυνατον του λεω, σε ενα φαγαδικο self service να κοστιζει ενα πιατο ρυζι 10 λιρες και ενα πιατο κοτοπουλο 35 λιρες, οταν σε αλλα μαγειρια το πιλαφι κοστιζει 3 λιρες και το κοτοπουλο 5-7 λιρες? 
Ειναι δυνατον αυτες τις τιμες να τις πληρωσει ενας Τουρκος πελατης?
Αυτες ειναι οι τιμες μας κυριε, μου απαντα. Σηκωσα τα χερια ψηλα, ή θα συνεχιζα τη φασαρια ή θα συγκρατουσα τα νευρα μου, εκανα το δευτερο και δεν ξαναμιλησα.
Φαγαμε στα γρηγορα και φυγαμε απογοητευμενοι.

Εχω παει στην Κων/πολη 65 φορες, τετοια αντιμετωπιση  δεν συναντησα πουθενα και ειδικα σε καταστηματα με φαγητο. Παντα πηγαινω σε φαγαδικα (καθε ειδους) στα οποια η πολυ μεγαλη πλειοψηφια των πελατων ειναι Τουρκοι  και ΠΟΤΕ δε προσπαθησαν να με κλεψουν στις τιμες, ΠΟΤΕ. Σε αυτο το καταστημα μας αντιμετωπισαν σαν ξενους τουριστες που μπηκανε να φανε σε ενα εστιατοριο, χωρις να γνωριζουν τις τιμες που υπαρχουν γενικως, και ειδικα τις τιμες σε φαγαδικα τετοιου ειδους. Αλλα επεσαν στην περιπτωση.

Πως να ΜΗ πατε.

Το self servis ειναι σε πολυ ευολο σημειο. Επι της οδου Ankara cd. και απεναντι απο την σταση του τραμ Sirkeci και λιγο δεξια, προς τη θαλασσα. (χαρτης 1)


Χαρτης 1.




Δεν υπάρχουν σχόλια: