ΛΑΪΚΑ ΜΑΓΕΙΡΕΙΑ

Τα λαϊκα μαγειρεία στην Κωνσταντινουπολη ειναι αμετρητα. Ομως ο αριθμος και η πυκνοτητα τους αυξανεται κατακορυφα στην παλια πολη.
Ο λογος ειναι οτι στην παλια πολη κατοικει και εργαζεται η λαϊκη ταξη των Τουρκων, η φτωχολογιά και ολοι σχεδον οι εσωτερικοι μεταναστες.
Αυτοι οι ανθρωποι, οταν λογω υποχρεωσεων δεν ειναι δυνατον να φανε στα σπιτια τους, πηγαινουν στα λαϊκα μαγειρεια, εκει που τα φαγητα ειναι φθηνά, μπορουν να φανε οσο ψωμι θελουνε και ξερουν τί τρωνε. Ειναι η ''κουζινα'' του σπιτιου τους, ειναι τα φαγητα που μαγειρευουν οι γυναικες τους. Ειναι η πολιτικη κουζινα.

Δεν εχουν καθολου καλες σχεσεις με τα Goody's καi τα McDonald's εκει που τα χρηματα τους δεν εχουν καμια αξια και σιγουρα δεν χορταινουν, η νεολαια τα ''τιμα'' δεοντως.
Μια αλλη κατηγορια ανθρωπων που τρωνε στα λαικα  μαγειρεια ειναι οι καταστηματαρχες και οι υπαλληλοι τους αφου τα καταστηματα κλεινουν το βραδυ χωρις παυση το μεσημερι. Ολοι αυτοι ή πηγαινουν και τρωνε στο καταστημα ή παραγγελνουν το φαγητο τους και τους το φερνουν. Ολα τα μαγειρεια κανουν διανομη φαγητων.
Προσοχη, εχουν βαφτισει ''λαικα μαγειρεια'' κάποια τουριστικα εστιατορια  για να μαγεψουν τους ανηξερους τουριστες και να τους παρουν τα ωραια τους χρηματα.
Οι διαφορες με τα λαικα μαγειρεια ειναι οι εξης.
Πρωτη διαφορα ειναι στην προσοψη (παντα ειναι κομψη στα τουριστικα καταστηματα), δευτερη ειναι η υπαρξη εξωτερικου τιμοκαταλογου στα τουριστικα ''μαγειρεια'' και τριτη ένας κράχτης που παντα υπαρχει μπροστα στο τουριστικο ''μαγειρειο''.
Λατρευω τα λαικα μαγειρεια της παλιας πολης. Καθε φορα που βρισκομαι στην Πολη επιδιωκω να φαω οσο το δυνατον περισσοτερες φορες σε τετοια μαγαζια.
Ειναι καθαρα, το φαγητο ειναι πεντανοστιμο, ειναι φθηνα και το σπουδαιοτερο τα όντα που κυκλοφορουν εκει μεσα ειναι ανθρωπινα.
Θα καταλαβετε τι θελω να πω διαβαζοντας την ακολουθη μικρή ιστορία.

Μεσημερι Παρασκευης ειμαι στην συνοικια Koca Mustafa Pasa (διπλα στα τειχη) της Πολης και ψαχνω μια βυζαντινη εκκλησια. Πειναω και μπαινω στο πρωτο μαγειρειο που συναντω. Πελατες ελαχιστοι, χαιρετω τον μαγειρα ανταποδιδει με χαμογελο (σιγουρα καταλαβε οτι ειναι ξενος) και καθομαι σε ενα αδειο τραπεζι.
Αφου ξεκουραζομαι λιγακι πηγαινω στην βιτρινα της κουζινας (ειναι ο χωρος οπου ολα τα φαγητα ειναι απλωμενα και παντα διπλα στην βιτρινα για να φαινονται απ'εξω) και παραγγελνω.
Αρχιζω να τρωω, ξαφνικα μπαινουν στο μαγαζι καμια πενηνταρια ατομα μονο ανδρες και καθονται οπου βρουν αδεια θεση. Τωρα στο τραπεζι μου καθονται δυο νεαροι και ενας χοτζας (μουσουλμανος ιερεας). Μολις τον βλεπω το μυαλο μου περνει στροφες, κοσμος πολυς, Παρασκευη αρα ημερα της μεγαλης προσευχης για τους Μουσουλμανους, μολις ειχε τελειωσει η προσευχη στο τζαμι.
Παραγγελνουν το φαγητο τους, θυμαμαι οτι ηταν σουπα και μετα πιλαφι ανακατεμενο με φασολια ξερα και απο πανω κοκκινη σαλτσα. Τοσο αντεχε το πορτοφολι τους ή αγαπουσαν αυτο το φαγητο.
Απασχολημενος με το φαγητο μου ακουω τον χοτζα κατι να ψιθυριζει αλλα δεν δινω σημασια. Ξαφνου τον ακουω να φωναζει δυνατα και σηκωνοντας το κεφαλι μου τον βλεπω να κανει χειρονομιες κοιταζοντας προς το μερος μου.
Τρομαξα! Προσπαθω με νοηματα να του δειξω οτι δεν καταλαβαινω τί μου λεει και οτι ειμαι ξενος, πανω στον πανικο μου αρχιζω και φωναζω Yunan, Yunan (Eλληνας, Ελληνας). Ο χοτζας ακουγοντας αυτες τις λεξεις κοκκαλωσε, ερχεται με αγκαλιαζει και προσπαθει με νοηματα να ζητησει συγνωμη και να μου εξηγησει οτι δεν καταλαβε οτι ειμαι ξενος. Και τί κανει ο ανθρωπος! Ενω το φαγητο που ετρωγε εδειχνε οτι "δεν μπορουσε" για κατι καλυτερο πηγαινει και μου φερνει ενα πιατο με κεφτεδες και πιλαφι.
Το βαζει πανω στο τραπεζι δειχνοντας το με τα χερια σαν να μου ελεγε, οριστε ειναι δικο σου σκυβοντας μαλιστα και το κεφαλι του. Εφαγα δυο κεφτεδες για να μην φανω αγενης και τον ευχαριστησα στα τουρκικα (tesekkur ederim).
Εαν αυτη την κινηση του χοτζα την εκανε καποιος κοινος πολιτης θα ελεγα οτι φοβηθηκε  μην εχει μπλεξιματα επειδη ημουν ξενος, αλλα ο χοτζας τον οποιο φανταζομουν σκληρο και φανατισμενο απεναντι σε χριστιανο και μαλιστα Ελληνα, δεν ειχε να φοβηθει τιποτα και κανεναν.
Απλα φερθηκε ανθρωπινα και τιμησε την ιερωσυνη του.

Ελπιζω να μη σας κουρασα.