Μια πόλη γεμάτη βυζαντινά μνημεία, αγορές, τεμένη, χάνια, μουσεία και, βεβαίως, χρώματα, γεύσεις και ένα ατελείωτο μωσαϊκό ανθρώπων

ΚΑΦΕΣ ΚΑΙ ΤΣΙΓΑΡΟ ΣΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΗ.

Με τον καφε στην Πολη ειχα προβλημα μεχρι να βρω την λυση και δεν αργησα να την βρω,  μεχρι τοτε ομως επινα τον μονο καφε που ηξερα οτι θα ερθει σωστος οπως πρεπει να ειναι,τον τουρκικο καφε (ελληνικο). 

Καφες.

Δεν γνωριζω εαν αυτο ετυχε μονο σε μενα ή ειναι συνηθες φαινομενο, δηλαδη να παραγγελνεις εναν συγκεκριμενο καφε που πινεις στην χωρα σου και να σου φερνουν κατι αλλο, και αυτο που σου σερβιρουν να το θεωρουν οτι ετσι πρεπει να ειναι ο καφες.
Επαναλαμβανω οτι αυτα που θα σας περιγραψω ειναι προσωπικες εμπειριες και δεν αποδεικνυουν οτι αυτο συμβαινει σε ολα τα cafe της Πολης.

   Πρωτο συμβαν.

Καλοκαιρι με δυο φιλους στην καφετερια που βλεπετε στην φωτο. Βρισκετε στην οδο Alemdar. Ειναι ο δρομος που περνα το τραμ διπλα στην  Αγια Σοφια. Η καφετερια σχεδον εφαπτεται με τον ναο.
Στον δρομο μπροστα στις σκαλες ( το καταστημα ειναι υπερυψωμενο) υπηρχε μια μεγαλη πινακιδα με φωτογραφιες ολων των ειδων καφε που σερβιρε το καταστημα . Κοιταζουμε τον καταλογο και δεν βλεπουμε freddo cappuccino, τον καφε που θελαμε να πιουμε. Ενω κοιταζουμε τον καταλογο μας πλησιαζει ο κραχτης τους καταστηματος και μας ρωταει τι θελουμε να πιουμε. Απο εδω αρχιζει η ταινια.
Ολη η συνομιλια στα αγγλικα.
- Παρακαλω τι θελετε να πιειτε?
- Yπαρχει freddo cappuccino? Γιατι δεν τον βλεπουμε στον καταλογο.
- A, cappuccino.
- Oχι cappuccino, freddo cappuccino.
- Ναι, ναι cappuccino.
- Οχι cappuccino, freddo cappucino.
- Ναι, ναι καταλαβα περαστε.
Και περναμε. Ειμαστε σιγουροι 100%  οτι δεν υπαρχει freddo capuccino. Αλλα να σας να σας πω την αληθεια ημουν πλεον πολυ περιεργος  να δω που θα καταληξει ολη η ιστορια, αλλα και στο οτι η ελπιδα πεθαινει τελευταια.
Με εφαγε η περιεργεια.
Ερχεται ο σερβιτορος και αντε παλι απο την αρχη.
Freddo cappuccino εμεις, cappuccino αυτος. Αφου επαναλαμβανεται καποια δευτερα αυτη η πολυ ενδιαφερουσα συνομιλια, μας πεταει ενα ενταξει καταλαβα και φευγει.
 Εγω, μετα απο πεντε χρονια ακομη να καταλαβω τι καφε μας σερβιρε.
Ποτηρι κολωνατο, μια καποια ποικιλια καφε πολυ ασχημα χτυπημενος μαζι με το νερο γιατι ειχε σχηματιστει στο πανω μερος αφρος με μεγαλες φουσκαλες. Παγακια αρκετα, ελαχιστη ποσοτητα καποιου γλυκου λικερ και μια μωβ ομπρελιτσα. Ριξαμε κληρο ποιος θα το δοκιμασει, δεν ημουν εγω ο τυχερος, αυτος που τον δοκιμασε μας περιεγραψε την γευση.
Πληρωσαμε και φυγαμε καθολου θυμωμενοι, τουναντιον ηταν ενα πολυ ευχαριστο απογευμα. Οι ανθρωποι προσπαθησαν να μας ευχαριστησουν μεσα στην αγνοια τους.

Δευτερο συμβαν

Παλι καλοκαρι, μαζι με τον φιλο μου Παναγιωτη Μ. γυριζαμε απο το Πολεμικο Μουσειο που βρισκεται σε καποια αποσταση πανω απο την πλατεια Ταξιμ. Πολυ περπατημα και η ζεστη βασανιστικη, εδω δεν υπαρχει το θαλασσινο αερακι που σε ''γλυκαινει'' οπως στην Παλια Πολη.
Αφου περασαμε την πλατεια πηραμε τον κεντρικοτερο πεζοδρομο της Κων/πολης την Istiklal με σκοπο να τον διασχισουμε  και μετα να κατηφορησουμε για να βγουμε στην γεφυρα του Γαλατα. Η κουραση ηταν μεγαλη και αποφασισαμε να καθησουμε σε καποιο cafe για ξεκουραση και να αναπληρωσουμε τα υγρα που χασαμε.
Το πιο κοντινο μας cafe εκεινη την στιγμη ηταν στεγασμενο σε ενα κτιριο οπως αυτο που βλεπετε στην φωτο στην αριστερη πλευρα του δρομου και καταλαμβανε το ισογειο και τον πρωτον οροφο του κτιριου.
Ανεβηκαμε στον οροφο και καθισαμε διπλα στο παραθυρο για να εχουμε καποια παραπανω δροσια. Κοιταζω τον καταλογο για να διαλεξω τι να παραγγειλω,
μπουμ Greek frappe. To λεω στον φιλο μου αλλα εκεινος ειχε αποφασισει να πιει αναψυκτικο, τυχερος. Ερχεται σε λιγο ο Greek frappe, ομορφο ψηλο ποτηρι, καφες βραστος (δεν καταλαβα τι καφες ηταν), παγακια, σαντιγυ και φυσικα καλαμακι.
Φυσικα και τον δοκιμασα. 
Φωναξα τον σερβιτορο πληρωσαμε και αφου μας ζητησε συγνωμη που δεν τον πετυχε του χαμογελασα και φυγαμε.
H αληθεια ειναι οτι ακομη και σημερα οταν πινω καφε στην Πολη, οκτω στις δεκα φορες προτιμω τον τουρκικο καφε.

Eχω πιει τουρκικο καφε σε παρα πολλα διαφορετικα καφενεια και cafe.
Tον καλυτερο και με διαφορα τον ηπια και εξακολουθω να τον πινω στο καφενειο που συχναζω στο Corlulu Ali Pasa Medresesi.
Ο πρωινος καφες μαζι με εναν ναργιλε ειναι απολαυση.
Στην αρχη σας ανεφερα οτι δεν αργησα να βρω την λυση, η λυση ακουει στο ονομα STARBUCKS. Πινεις οτι καφε κανεις κεφι και ειναι εγγυημενος.

Θα σας πω για τα Starbucks που ξερω. 
Παλαια πολη, ιστορικο κεντρο 
Εχει δυο στον κεντρικο δρομο Yeniceriler-Divan Yolu που συνδεει την Κλειστη αγορα με την Αγια Σοφια.

Κarakoy (περιοχη μετα την Γεφυρα του Γαλατα)
Οδος Νekatibey.

Taxim (πεζοδρομος Istiklal).
  
Τσιγαρο.                                                                                                                                                                    
Το καπνισμα στην Τουρκια απαγορευεται αυστηροτατα σε οποιοδηποτε κλειστο χωρο. Τα προστιμα ειναι αυστηροτατα και τα οργανα ελεγχου δεν κανουν διακρισεις  Τουρκος ή τουριστας.
Ο κρατικος μηχανισμος δεν χρειαζεται να κανει τακτικους ελεγχους γιατι ο καθε καταστηματαρχης εχει την απολυτη και αυστηρη επιτηρηση του χωρου. Εαν δει καποιον να καπνιζει του λεει πολυ ευγενικα οτι το καπνισμα απαγορευεται και εαν δεν συνετιστει τοτε τον βγαζει εξω απο το καταστημα, ετσι πολυ απλα. Εχω δει πολλες περιπτωσεις παρατηρησης σε καπνιστη αλλα και αμεσης υπακοης, χωρις να χρειαστει η απομακρυνση.

Για καταλαβετε την αυστηροτητα του νομου θα σας πω το εξης. Η αυλη του καφενειου που πηγαινω, το Corlulu Ali Pasa Medresesi  ειναι πολυ μεγαλη. Γυρω-γυρω υπαρχουν καναπεδες, καρεκλες, τραπεζακια για τους πελατες, οπως και στην μεση της αυλης γυρω απο ενα μεγαλο ενυδρειο. 
Εδω στο καφενειο καπνιζονται καθημερινα εκατονταδες ναργιλεδες. Και ομως και στην αυλη του καφενειου απαγορευται το καπνισμα τσιγαρου. 
Και αυτο γιατι στα 3/4 της αυλης περιμετρικα υπαρχει ενα στεγαστρο.
Το μονο σημειο που επιτρεπετε το καπνισμα τσιγαρου σε ολη την αυλη ειναι αυτο που βλεπετε στην φωτο, γιατι απο πανω υπαρχει καθαρος ουρανος.
Φανταστειτε την εικονα. Το 98% των θαμωνων να καπνιζουν ναργιλε, ο καπνος συννεφο και εσυ να μην μπορεις να καπνισεις τσιγαρο, παρα μονο σε μια συγκεκριμενη περιοχη. Εχω δει παρεες να πινουν το τσαι τους ή τον καφε τους και οσοι δεν καπνιζουν ναργιλε αλλα τσιγαρο να πηγαινουν να καπνιζουν στην επιτρεπομενη περιοχη και να επιστρεφουν.

Να σας πω και κατι που θα σας φανει παραξενο, ολοι ειναι υπακουοι στον νομο.

Εδω ειναι μια σταση του τραμ. Οπως βλεπετε υπαρχουν ορισμενα καθισματα και απο πανω ενα στεγαστρο. Εδω το τσιγαρο απαγορευεται.
(Υπαρχει και απαγορευτικη πινακιδα στο σημειο που εχω βαλει τον ασπρο αστερισκο).


Πηρατε μια ιδεα τη συμβαινει με το καπνισμα στην Τουρκια.




































Δεν υπάρχουν σχόλια: